«Να διαγραφεί το χρέος των 200 εκατομμυρίων ευρώ της ΝΔ για το… καλό του κόσμου»

Είπε ο κος Άδωνις Γεωργιάδης αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Είναι καμία φορά να απορεί κανείς με τους πολιτικούς μας, αλλά και με την άνεση με την οποία μιλάνε όταν φορτώνουν ή επιθυμούν να φορτώσουν επιπλέον χρέη στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών. Και αυτό, το χρέος δηλαδή,  θα τα χρεωθεί το κράτος και ο κόσμος για το καλό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η ΝΔ δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της άρα να κλείσει. Η πρώτη αρχή του Νεοφιλελευθερισμού.

Έχουν καταγγελθεί τα 240 από τα 246 εκατ., αλλά κανείς δεν πάει για απιστία

Από τα 246 εκατ. ευρώ που έχουν δανειστεί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ από την Τράπεζα Πειραιώς, και τα 240 εκατ. έχουν καταγγελθεί, όπως αποκάλυψε ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας Γιώργος Παυλόπουλος στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής! Ωστόσο, όμως  δεν έχει κινηθεί  καμία ποινική διαδικασία για απιστία σε όσους συμμετείχαν στη σύναψη των δανείων, περιοριζόμενος στις αστικές ευθύνες… αλλά αυτοί ( οι βουλευτές της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ) των χρεωκοπημένων κομμάτων ψήφισαν και εκχώρησαν στους δανειστές με το δεύτερο μνημόνιο το δικαίωμα της διαπραγματεύσεις του εσωτερικού χρέους και τα κόκκινα δάνεια.

Ενδεικτικό της αδυναμίας είσπραξης των δανείων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ είναι ότι από τη Ν.Δ. το 2014 εισπράχθηκαν 1,6 εκατ. (όταν είχε κρατική χρηματοδότηση 3 εκατ.), το 2015 1,2 εκατ. και το 2016 έχουν εισπραχθεί 200.000 ευρώ. «Βάσει της κρατικής επιχορήγησης του 2016 για τα δύο κόμματα, που ανέρχεται στα ποσά του 60%, του 1,25 εκατομμυρίων ευρώ για τη Ν.Δ. και του 60% των 400.000 ευρώ για το ΠΑΣΟΚ, υπολογίζεται ότι η Ν.Δ. θα αποπληρώσει σε 261 χρόνια και το ΠΑΣΟΚ σε 630 χρόνια».

 

Τα δανεικά και αγύριστα των κομμάτων.

Πιο χαρακτηριστική για τον τρόπο που χρησιμοποίησε την εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά είναι η περίπτωση των δανείων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, και η γενικότερη με­θόδευση για τη μη αποπληρωμή τους. Προέκυψε από δήλωση του πρώην Ευρωπαίου Επιτρόπου Χοακίν Αλμούνια, σε σχετική επερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή Θ. Σκυλακάκη, ότι τα δύο κόμματα έχουν από τις αρχές του 2013 πάψει να εξυπηρετούν κανονικά τη συντριπτική πλειοψηφία των δανείων τους, ύψους 270.000.000 ευρώ. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι ουδείς γνωρίζει το ακριβές ύψος των δανείων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σήμερα. Οι τελευταίοι ισολογισμοί της ΝΔ, στις αρχές του 2013, έδειχναν 145.000.000 ευρώ χρέη προς τις τράπεζες και ένα λίγο μικρότερο ποσό για το ΠΑΣΟΚ.

Το όλο θέμα, όμως, καλύπτεται από πέπλο αδιαφάνειας. Ο θεωρητικώς εποπτεύων φορέας –Τράπεζα της Ελλάδος– αποκρύπτει τα σχετικά στοιχεία από τη Βουλή, επικαλούμενος νομοθεσία περί του απορρήτου(;). Από στοιχεία που είχαν αποκαλυφθεί την περίοδο της υπουργίας Γιαννίτση (κυβέρνηση Παπαδήμου), όταν συζητιόταν η ευνοϊκή ρύθμισή τους τις παραμονές των εκλογών του 2012, προέκυπτε ένα επιτόκιο άνω του 8% από την πλευρά της τότε Αγροτικής Τράπεζας, που είχε τον συντριπτικό όγκο των σχετικών δανείων. Συνεπώς, αν το επιτόκιο δεν έχει αλλάξει (και είναι ήδη ακραία ευνοϊκό με τραπεζικά κριτήρια), οι τόκοι πρέπει να ξεπερνούν τα 22.000.000 ευρώ τον χρόνο! Κατά πόσον (και με τι έσοδα) εξυπηρετούνται δεν είναι σαφές.

Η σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες είναι ότι αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των νοικοκυριών που βρίσκονται μπροστά – ή έχουν διαβεί προ πολλού – το κατώφλι της φτώχειας. Αν εξετάσει κανείς λίγο πιο προσεκτικά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕΕ, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη απ’ όσο δείχνουν τα μαγειρεμένα στοιχεία της κυβέρνησης. Και ανεβάζουν το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας στο 30,8%.

Μέσα σε αυτή την σκληρή πραγματικότητα , η  κυβέρνηση φέρνει βιαστικά τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς στη χώρα μας καθώς, θέλει να αποφύγει τις σκηνές έντασης που διαδραματίζονται κάθε Τετάρτη στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας από το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, το οποίο γιγαντώνεται και «μπλοκάρει» τους πλειστηριασμούς ακινήτων.

Αλλά η αριστερή κυβέρνηση μαζί με τα φιλελεύθερα κόμματα αποφάσισε  « κανένα σπίτι στα χέρια δανειολήπτη «.

Έτσι λοιπόν, η κυβέρνηση, βλέποντας τις εικόνες έντασης που επικρατούν κάθε εβδομάδα στα Ειρηνοδικεία και μπροστά στο κίνδυνο να απαξιωθεί το μέτρο των πλειστηριασμών επιταχύνει τις διαδικασίες για τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας μέσω της οποίας θα διενεργούνται οι πλειστηριασμοί ακινήτων. Με τις ευλογίες των υπολοίπων χρεοκοπημένων συνεταίρων της.

Όλο και πιο κοντά στην ελληνική καθημερινότητα πλησιάζουν οι εικόνες από τις εξώσεις στην Ισπανία, όπου η αστυνομία και τα ΜΑΤ πετούσαν στο δρόμο δανειολήπτες – ιδιοκτήτες κατοικιών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα δάνειά τους κι έχαναν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς από τράπεζες.

 

Κόμματα τέλος!

Δεν θα ήταν υπερβολή, λοιπόν, αν λέγαμε ότι η χρεωκοπία του κράτους οδήγησε και στη χρεωκοπία των κομμάτων που το οικοδόμησαν. Σήμερα η κοινωνία έχει ανάγκη από νέα πρόσωπα που δεν έχουν εμπλακεί στην πολιτική, αφού στη συνείδηση του κόσμου όσοι έχουν περάσει από τη Βουλή ή βρίσκονται σήμερα εκεί θεωρούνται σχεδόν ύποπτοι.

Η όλο και εντεινόμενη πεποίθηση της Κοινής Γνώμης ότι δεν μπορεί το πολιτικό προσωπικό που έριξε τη χώρα στα βράχια να είναι ακριβώς το ίδιο που θα διαχειριστεί τις τύχες του τό­που στη νέα εποχή που αναπότρεπτα ανατέλλει, καθοδηγεί την ανάγκη για βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στον τρόπο ανάδειξης εκείνων που εκπροσωπούν την ελληνική κοινωνία στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά και στην εξίσου σημαντική τοπική αυτοδιοίκηση.

Ωστόσο, το αίσθημα της ασφυξίας που προκαλεί η κρίση στα πιο δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και πολύ περισσότερο στη νέα γενιά που δοκιμάζεται από την ανεργία, μεγεθύνει μέρα με τη μέρα την αποστροφή των ψηφοφόρων για τους επαγγελματίες πολιτικούς (βολευτές), οι οποίοι επιμένουν να θέλουν να παραμένουν στο προσκήνιο, αντιμετωπίζοντας την πολιτική ως ένα κλειστό επάγγελμα για λίγους και εκλεκτούς. Και μπορεί να εναλλάσσονται στα αξιώματα, πλην όμως ο τρόπος ανάδειξής τους σε αυτά παραμένει σχεδόν απαράλλακτος.

Ο ψηφοφόρος οφείλει όχι μόνο να πάει στην κάλπη και να ψηφίσει, αλλά να δώσει την ψήφο του σε νέους, άφθαρτους ανθρώπους. Προϋπόθεση, ωστόσο, είναι να μη δοθεί η ώθηση σε εκείνους που είναι αναγνωρίσιμοι, αλλά σε όσους έχουν τις καλύτερες και πιο εφαρμόσιμες ιδέες.