Πιο πολύ από ποτέ ζούμε στην εποχή του… θεαθήναι!

Προκειμένου να χορτάσει η δίψα της κοινής γνώμης για σκάνδαλα και δίκες, διαβάζουμε ότι η Εισαγγελία Διαφθοράς προχώρησε στη δίωξη κατά 38 στελεχών της Τράπεζας Πειραιώς.

Πόσο μπορεί να αληθεύουν όλα αυτά με τα 38 στελέχη της τράπεζας πειραιώς όταν, το 2013 με κυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε το περιβόητο άρθρο 78 του ν.4146/2013 (ΦΕΚ Α 90/18-04-2013) που ορίζει ότι: Δεν συνιστά απιστία, κατά την έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα, για τον Πρόεδρο, τα μέλη του Δ.Σ. και τα στελέχη των Τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο, καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ).

Οι κανόνες του τραπεζικού συστήματος δεν είναι δυνατόν σίγουρα να είναι κανόνες που συναντάς σε μια λαϊκή αγορά. Μπορούν όμως να είναι κανόνες έξω από κάθε λογική;