Μητσοτάκης και Τσίπρας: ένα νόμισμα με την ίδια όψη

Με μια εβδομάδα διαφορά, όπως γίνεται κάθε χρόνο, ακούσαμε τις ομιλίες και τις συνεντεύξεις Τύπου του πρωθυπουργού και του προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ήταν πραγματικά σαν να μίλησε ο ίδιος άνθρωπος δυο φορές! Τα ίδια λίγο – πολύ είπαν οι δύο πολιτικοί και υποσχέθηκαν μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ και στους άλλους φόρους, επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας και γενικά ένα καλύτερο μέλλον. Ήταν σαν να ακούμε δύο αντιμνημονιακούς πολιτικούς, ενώ και οι δύο ακολούθησαν κατά γράμμα το μνημόνιο! Βέβαια, ενώ αμφότεροι εξήγγειλαν λαγούς με πετραχήλια σε μια αποστροφή του λόγο τους είπαν ότι όλα θα γίνουν μόνο αν τα εγκρίνει η τρόικα! Γίνεται, λοιπόν, εύκολα αντιληπτό πως η ενισχυμένη εποπτεία είναι χειρότερη και από το μνημόνιο και δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελευθερίας στις επιλογές των κυβερνώντων.

Ποιος Έλληνας πολίτης μπορεί να πάρει στα σοβαρά τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη, όταν και οι δύο τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα; Είναι δυνατόν να λέει ο κ. Μητσοτάκης ότι θα δώσει τα πάντα στους ιδιώτες και την ίδια στιγμή να απαιτεί να τον ψηφίσει ο λαός; Πώς να εμπιστευτεί κάποιος τον Τσίπρα όταν ο βαρώνος Μινχάουζεν και ο Πινόκιο κοκκινίζουν μπροστά την ευκολία με την οποία ο πρωθυπουργός ξεστομίζει το ένα ψέμα μετά το άλλο; Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο να ανταγωνίζονται Τσίπρας και Μητσοτάκης ποιος θα κοροϊδεύει περισσότερο τον ελληνικό λαό. Ποιος θα ταΐσει περισσότερο σανό και ποιος θα δώσει τις περισσότερες υποσχέσεις.

Την ίδια στιγμή ανταγωνίζονται και σε ένα άλλο στίβο, αυτή τη φορά ευρωπαϊκό. Ανταγωνίζονται ποιος από τους δύο θα γίνει περισσότερο αρεστός στην τρόικα και ποιος θα γίνει ο εκλεκτός και αγαπημένο παιδί των δανειστών για την επόμενη τετραετία.

Δεν είναι τυχαίο πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ρωτήθηκε στη ΔΕΘ για τα κόκκινα δάνεια, είπε ότι πρέπει να εξετάσει και τις δύο πλευρές, καθώς όπως τόνισε τον ενδιαφέρει πολύ η ρευστότητα των τραπεζών. Μέχρι σήμερα ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας εξετάζει μόνο την πλευρά των τραπεζών και συναντιέται συχνά – πυκνά με την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Μήπως με το σύνθημα “Μπορούμε” ο κ. Μητσοτάκης εννοεί ότι “Μπορούμε” να ικανοποιήσουμε τα αιτήματα των τραπεζών, ότι “Μπορούμε” να κάνουμε τη ζωή ακόμη πιο δύσκολη των δανειοληπτών, ότι “Μπορούμε” να αυξήσουμε τους πλειστηριασμούς;

Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο κ. Μητσοτάκης έχει χάσει, αν είχε ποτέ, την επαφή του με τα λαϊκά στρώματα και έχει αποφασίσει να συνδιαλέγεται μόνο με τους τραπεζίτες, τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, τα οικονομικά φόρα στην Αμερική και τις ενώσεις βιομηχάνων. Η ελιτίστικη συμπεριφορά του, δεν του επιτρέπει να κατέβει στο πεζοδρόμιο και να αφουγκραστεί τα προβλήματα των ανέργων, των δανειοληπτών, των αστέγων και των ανθρώπων του μόχθου. Όχι κύριε Μητσοτάκη “Δεν Μπορούμε” να συνταχθούμε μαζί σας.

Το Κόμμα Ελλήνων Δανειοληπτών στηρίζει μόνο τους πολιτικούς που λεν καθαρές κουβέντες και αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων και των λόγων τους. Με αυτούς τους πολιτικούς το ΚΕΛΔΑ, αργά ή γρήγορα, θα συναντηθεί.