Η «Νέα Εγνατία» κάνει μία αναλυτική καταγραφή των δεδομένων στην μεταναστευτική πολιτική, και θέτει τα κρίσιμα ερωτήματα για τις περιοχές της χώρας που αρνούνται να προσφέρουν μία χείρα βοηθείας
Το 2015 αποτέλεσε έτος ορόσημο για το μεταναστευτικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με τη μαζική εισροή προσφύγων που έρχονταν, είτε μέσω της θαλάσσιας οδού είτε μέσω της ξηράς. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο πόλεμος στη Συρία και οι γεωπολιτικές εξελίξεις στις γύρω περιοχές αποτέλεσαν και αποτελούν τη χειρότερη προσφυγική κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας, τον Μάιο του 2018 ο πληθυσμός των αναγκαστικά εκτοπισμένων έφτασε τα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Σε όλον τον κόσμο, 68,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ένας αριθμός άνευ προηγουμένου, έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται περίπου 25,4 εκατομμύρια πρόσφυγες και ανάμεσά τους πάνω από τα μισά είναι παιδιά.
Όπως αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τις 5 Μαΐου του 2018 έχουν φτάσει στην Ελλάδα 1.080.656 πρόσφυγες. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρη Βίτσα, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα βρίσκονται περίπου 73.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Από αυτούς περίπου 25.000 μένουν και φιλοξενούνται σε διαμερίσματα και κατοικίες, ενώ περίπου 20.000 σε 26 κέντρα φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αναλυτικότερα, το 2015 οι αφίξεις ξεπέρασαν τους 860.000 πρόσφυγες, το 2016 πάνω από 170.000, το 2017 περισσότεροι από 30.000, το 2018 καταγράφηκε αύξηση με τις αφίξεις να ανέρχονται σε 49.158 άτομα. Όσον αφορά το έτος που διανύουμε, μέχρι και 31 Μαΐου 2019, σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, οι αφίξεις ανέρχονται στα 14.313 άτομα.
Οι ανοιχτές δομές φιλοξενίας αιτούντων άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα
Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων με έρευνά του παρουσιάζει μία αναλυτική καταγραφή των ανοιχτών δομών φιλοξενίας αιτούντων άσυλο στην Αττική, τη Θήβα και τη Ριτσώνα, καθώς επίσης και στοιχεία από την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα.
Μια συνοπτική αποτύπωση της τρέχουσας κατάστασης στην ηπειρωτική Ελλάδα έχει ως εξής:
Συνολικά υπάρχουν 26 Δομές Φιλοξενίας. Αναλυτικότερα: Στην Αττική λειτουργούν οι παρακάτω: Ελαιώνας, Σχιστό, Σκαραμαγκάς, Μαλακάσα, Λαύριο, Ελευσίνα, στην Στερεά Ελλάδα: Οινόφυτα, Θήβα, Θερμοπύλες, Ριτσώνα. Στη δυτική Ελλάδα: Ανδραβίδα. Στη Θεσσαλία: Κουτσόχερο, Βόλος. Στην Ανατολική Μακεδονία: Καβάλα, Δράμα. Στην Κεντρική Μακεδονία: Σέρρες, Αλεξάνδρεια, Βέροια, Διαβατά, Κάτω Μηλιά, Λαγκαδίκια, Νέα Καβάλα. Στην Ήπειρο: Δολιανά, Φιλιππιάδα, Κατσικάς, Αγία Ελένη.
Όπως αναφέρεται στην ίδια έρευνα: «Εστιάζοντας στην Αττική και τη Στερεά Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής η ανοιχτή δομή φιλοξενίας του Ελαιώνα έχει μέγιστη χωρητικότητα 2.065 άτομα και αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 1.450 άτομα. Ο Σκαραμαγκάς έχει μέγιστη χωρητικότητα 3.468 και βρίσκονται 2.301 άτομα, η Μαλακάσα έχει μέγιστη χωρητικότητα 1.590 άτομα και διαμένουν 1.594, ο Σχιστός έχει μέγιστη χωρητικότητα 1.070 άτομα και διαμένουν 837, το Λαύριο 270 και διαμένουν 243 άτομα, ενώ η Ελευσίνα που αποτελεί τη μικρότερη δομή εντός Αττικής έχει μέγιστη χωρητικότητα 180 άτομα και οι διαμένοντες ανέρχονται σε 153. Όσον αφορά τις ανοιχτές δομές στη Στερεά Ελλάδα η Θήβα έχει μέγιστη χωρητικότητα 993 άτομα και βρίσκονται μέσα στη δομή 809, η Ριτσώνα 900 και διαμένουν 900 τα Οινόφυτα έχουν μέγιστη χωρητικότητα 565 άτομα και διαμένουν 635, ενώ στις Θερμοπύλες η μέγιστη χωρητικότητα είναι 560 άτομα και διαμένουν 548.
Φιλοξενούμενοι σε διαμερίσματα
Ο αριθμός των ανθρώπων που φιλοξενούνται στις δομές φιλοξενίας όμως, δεν είναι και ο συνολικός αριθμός των μεταναστών – προσφύγων που βρίσκονται στην ηπειρωτική χώρα. Αυτό γιατί μέσω του προγράμματος ESTIA που διαχειρίζεται η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περίπου 25.000 άτομα φιλοξενούνται σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Ακόμη, περίπου 8.000 άτομα φιλοξενούνται από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία σε όλη τη χώρα. Επιπλέον, υλοποιείται πρόγραμμα φιλοξενίας 5.000 ατόμων σε ξενοδοχεία και καταλύματα για περίοδο 6 μηνών, το οποίο διαχειρίζεται ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αναλυτικότερα στοιχεία για τη χωρητικότητα των δομών σε Δυτική Ελλάδα, Θεσσαλία, Ήπειρο, Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Όσον αφορά την υπόλοιπη ενδοχώρα στην Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας στην ανοιχτή δομή φιλοξενίας στην Ανδραβίδα μπορούν να διαμείνουν 248 άτομα, στη Στερεά Ελλάδα, στις Θερμοπύλες, μπορούν να διαμείνουν μέχρι 550 άτομα, στη Θεσσαλία και στο Κουτσόχερο Λάρισας 1618 άτομα ενώ στο κτήριο Μόζας ΑΕ στο Βόλο έχουν τη δυνατότητα να διαμείνουν 150 άτομα.
Στην περιφέρεια της Ηπείρου υπάρχουν 4 δομές ανοιχτής φιλοξενίας. Συγκεκριμένα, η Αγία Ελένη στα Ιωάννινα με μέγιστη χωρητικότητα 504 άτομα, τα Δολιανά Ιωαννίνων με μέγιστη χωρητικότητα 129 άτομα, ο Κάτσικας στα Ιωάννινα με μέγιστη χωρητικότητα 1029 άτομα, και η Φιλιππιάδα στην Πρέβεζα με 625 άτομα.
Όσον αφορά την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, υπάρχουν 7 ανοιχτές δομές φιλοξενίας. Συγκεκριμένα στα Διαβατά στη Θεσσαλονίκη με μέγιστη χωρητικότητα: 936 άτομα, στα Λαγκαδίκια στη Θεσσαλονίκη που μπορούν να διαμείνουν μέχρι και 456 άτομα, η Αλεξάνδρεια Ημαθίας με μέγιστη χωρητικότητα 868 άτομα, στη Βέροια με μέγιστη χωρητικότητα: 335 άτομα, στη Νέα Καβάλα στο Κιλκίς με μέγιστη χωρητικότητα 1062 άτομα, στην Κάτω Μηλιά στην Πιερία με μέγιστη χωρητικότητα 340 άτομα και στο ΚΕΓΕ Σερρών με μέγιστη χωρητικότητα 652 άτομα.
Στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης λειτουργούν δύο δομές, μία στη Βιομηχανική Περιοχή Δράμας (ΒΙΠΕ) στην οποία μπορούν να διαμείνουν μέχρι και 420 άτομα και μία στην Καβάλα με μέγιστη χωρητικότητα 546 άτομα. Τέλος πρόσφυγες διαμένουν και σε ενοικιαζόμενα δωμάτια στη Βόλβη , στα οποία μπορούν να διαμείνουν μέχρι και 1000 άτομα.
Ποιοι δεν φιλοξενούν πρόσφυγες;
Όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, 3 περιοχές – Περιφέρειες στην χώρα δεν διαθέτουν δομές φιλοξενίας προσφύγων. Και αν για την περίπτωση της Θράκης οι λόγοι είναι εθνικοί, θρησκευτικοί, πληθυσμιακοί και τελικώς αυτονόητοι για όλους, ποτέ κανείς δεν απάντησε στο ερώτημα γιατί η Πελοπόννησος πρωτίστως και δευτερευόντως η Κρήτη δεν φιλοξενούν σχεδόν καθόλου πρόσφυγες! Στην Κρήτη αποσπασματικά έγιναν προσπάθειες και είχε μεταφερθεί ένας μικρός αριθμός προσφύγων, χωρίς ωστόσο να γίνει κάτι οργανωμένο, ενώ για κάποιο λόγο η Πελοπόννησος –εξαιρουμένης της Πάτρας που δέχεται εκατοντάδες Αφγανούς στο λιμάνι της- καμία πολιτική φιλοξενίας προσφύγων δεν έχει προχωρήσει όλα αυτά τα χρόνια! Πολλοί άθελα τους υποψιάζονται πως πρόκειται για την ιερή αγελάδα του πολιτικού συστήματος ή το πραγματικό κέντρο αποφάσεων με ισορροπίες που κανένας πολιτικός ταγός δεν τολμά να διαταράξει!
Γιατί δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας στην Πελοπόννησο;
Είναι χαρακτηριστικό πως σε πολύωρη αναζήτηση μας στο διαδίκτυο με το ερώτημα «Γιατί δεν υπάρχουν δομές φιλοξενίας προσφύγων στην Πελοπόννησο;» το μόνο αποτέλεσμα που λάβαμε ήταν ένα δημοσίευμα της Καθημερινής που ξεγυμνώνει τις… προθέσεις από την πραγματικότητα! Εκεί αναφερόταν στις 27.04.2016 πως: «Την δημιουργία νέων κέντρων φιλοξενίας προσφύγων – μεταναστών στην περιφέρεια Πελοποννήσου εξήγγειλε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, μετά το τέλος σύσκεψης στην Τρίπολη με τον περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη, και στελέχη της περιφέρειας. “Τους χώρους θα τους καθορίσουμε σε συνεργασία με την περιφέρεια πρόσθεσε, ενώ το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναλαμβάνει τη δημιουργία αυτών των κέντρων φιλοξενίας -με βάση τις υποδείξεις και τα σχέδια της ίδιας της περιφέρειας- ως προς την σίτιση, τις συνθήκες υγιεινής και την υγειονομική φροντίδα σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας”. Ο Δημήτρης Βίτσας επανέλαβε ότι “πρέπει να υπάρχει ένας γενικός καταμερισμός, με βάση τη φέρουσα ικανότητα κάθε περιοχής, αλλά και την ιστορία της και την οικονομική της δυνατότητα, ώστε να μην δημιουργηθεί υπέρμετρο βάρος σε μια περιοχή, όπως στην Ειδομένη. Θα φιλοξενήσουμε παντού πρόσφυγες”, ανέφερε χαρακτηριστικά».
Ο χάρτης μαρτυρά την αλήθεια!
Ωστόσο, 3 χρόνια μετά και με μία νέα κυβέρνηση στα πράγματα, ούτε δομή φιλοξενίας δημιουργήθηκε, ούτε καν γίνεται ακόμη και σήμερα συζήτηση, γιατί μία τόσο μεγάλη περιφέρεια αρνείται να δώσει μία χείρα βοηθείας στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα! Το γεγονός πως τίποτα δεν έγινε τόσα χρόνια στην Πελοπόννησο το μαρτυρά και ο χάρτης που δημοσιεύουμε, που περιέχεται στην έκθεση «ΔΟΜΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΑΣΥΛΟ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ», μία έκδοση που ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2018, με την επιμέλεια του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και της Ειδικής Γραμματείας Επικοινωνιακής Διαχείρισης Κρίσεων του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, όπου φαίνεται ξεκάθαρα πως η Πελοπόννησος είναι η μόνη ηπειρωτική περιφέρεια δίχως δομές! Στον χάρτη βέβαια –υποθέτουμε από λάθος- δεν υπάρχει και η δομή της Καβάλας στο Ασημακοπούλου, ωστόσο στην έκθεση υπάρχει κανονική αναφορά για την δομή, καθώς και φωτογραφικό υλικό.
Πηγή: Νέα Εγνατία