Περί πτωχευτικού νόμου

Ο πτωχευτικός νόμος τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Μαρτίου και ήδη νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ένα μεγάλο θέμα που θα προκύψει από τις διατάξεις που προβλέπουν τη νέα διαδικασία εξυγίανσης υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, καθώς για πρώτη φορά οι πιστωτές, που είναι κυρίως οι τράπεζες, θα μπορούν να επιβάλλουν σε επιχειρήσεις την αναγκαστική εξυγίανση τους, δηλαδή και χωρίς τη συναίνεση τους. Οι τράπεζες τονίζουν ότι πολλές διοικήσεις υπερχρεωμένων επιχειρήσεων που βρίσκονται σε οριακό σημείο μεν αλλά δεν έχουν περιέλθει σε παύση πληρωμών, αρνούνται να συνεργαστούν με τις τράπεζες ώστε να παραμείνουν βιώσιμες. Αυτή όμως, είναι η άποψη της πλευράς των τραπεζών.
Η άλλη άποψη, που είναι και αυτή που υποστηρίζει παγίως και ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδας, είναι ότι οι τράπεζες αρνούνται πεισματικά να δανειοδοτήσουν τις επιχειρήσεις, όχι μόνο τώρα την περίοδο της πανδημίας, αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και για χρήματα που έπρεπε να δοθούν στις επιχειρήσεις μέσω ευρωπαϊκών ενισχυτικών προγραμμάτων χωρίς τα τυπικά και ουσιαστικά τραπεζικά κριτήρια. Επίσης, οι διοικήσεις των επιχειρήσεων στη δήθεν καλή πρόθεση συνεργασίας που προτείνουν οι τράπεζες, συνήθως, συναντούν υπερβολικές δεσμεύσεις και παράλογα κριτήρια δανειοδότησης με υψηλά επιτόκια και το σημαντικότερο χωρίς να προηγηθεί εκκαθάριση των επιχειρηματικών οφειλών από τις παράνομες χρεώσεις των τραπεζών, που αποτελούν έναν από τους σημαντικούς λόγους υπερχρέωσης.