Αυτό που αποκάλυψε το πολυδιαφημιζόμενο και για πολλούς πολυαναμενόμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ σε όποιον είχε την καθαρά μαζοχιστική τάση να το παρακολουθήσει, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ή τουλάχιστον, επιλέγουν να μην έχουν καμία σχέση με τη πραγματικότητα. Επιλέγουν να ωραιοποιήσουν την κατάμαυρη εικόνα της κοινωνίας. Επιλέγουν να στρογγυλεύουν τις γωνίες, να υποστηρίζουν ότι αγωνίζονται σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες για να περισώσουν ότι μπορούν. Δεν είναι εξαναγκασμός η πώληση των 13 αεροδρομίων. Δεν είναι εξαναγκασμός η πώληση των λιμανιών και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε εξευτελιστικές τιμές. Δεν είναι εξαναγκασμός η συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Ούτε βέβαια η απουσία οποιαδήποτε προστασίας των δανειοληπτών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα κόκκινα δάνειά τους, παράλληλα με το άνοιγμα των θυρών στα αρπακτικά των distress funds. Ούτε είναι εξαναγκασμός το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας και όλου του δημόσιου πλούτου της χώρας – και μάλιστα για 99 χρόνια – μέσω του Υπερταμείου στους ξένους δανειστές, τις επιχειρήσεις και τα οικονομικά συμφέροντα που αυτοί εξυπηρετούν.

Όλα αυτά είναι επιλογές της κυβέρνησης που έχει θέσει και έχει διαγράψει τις περισσότερες κόκκινες γραμμές στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση που πέρασε από αυτή τη χώρα. Μιας κυβέρνησης που έχει πει τα περισσότερα προεκλογικά ψέματα. Που έχει τάξει λαγούς με πετραχήλια, έχει υποσχεθεί τα πάντα και δεν έκανε απολύτως τίποτα από αυτά που εξήγγειλε και για τα οποία την επέλεξε ο ελληνικός λαός. Αλλά έπραξε ακριβώς τα αντίθετα.

Και από τη άλλη, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έχει περισσότερους ΠΑΣΟΚους απ’ ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, επιλέγει να εθελοτυφλεί απέναντι στην αλγεινή πραγματικότητα, που έχει μαυρίσει τη ζωή των Ελλήνων. Γιατί, πέρα από τους κομματικούς φίλους της κυβέρνησης που μοιράζονται από άδειες καναλιών μέχρι δημόσια έργα και εκατοντάδες θέσεις μετακλητών για να χτίσουν το κομπόδεμά τους εις βάρος των φορολογούμενων, κανένας άλλος λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να βρει κάτι θετικό στη καθημερινότητα των Ελλήνων. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στα ουράνια, όταν η φορολογία έχει εκτιναχθεί και πλέον και τα πιο απαραίτητα προϊόντα είναι δύσκολο να αποκτηθούν.

Όλα τα άλλα είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις. Και τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απλώς προσπαθούν να πιστέψουν στα ψέματα που λέει η κυβέρνηση και καταβάλουν απεγνωσμένες προσπάθειες να πείσουν τους εαυτούς τους, αλλά και τα μεγαλοστελέχη του κόμματος και τον αρχηγό τους τον πρωθυπουργό, για να μην τους πετάξει έξω και – ως γνωστόν – αν το πρόβατο φύγει από το μαντρί, το τρώει ο λύκος.

Οι μόνοι φίλοι και σύμμαχοι που έχουν απομείνει στη κυβέρνηση είναι αυτοί που τρώνε από τη κυβέρνηση. Και μόλις στύψουν τη λεμονόκουπα που λέγεται κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα την πετάξουν και θα επιλέξουν τον επόμενο χρήσιμο ηλίθιο που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.